De aardappels en de staat, Oleg Pavlov

Een groep soldaten bij een kamp op de steppen van Kazachstan. De winters zijn lang en koud en de bewoonde wereld is ver, ver weg. Met moeite kan de compagnie de winter overleven op de schaarse rantsoenen die ze toebedeeld krijgen.

Kapitein Chabarov krijgt dan het lumineuze idee om de nieuwe lading aardappels die aankomt niet meteen op te eten, maar te gebruiken om aardappels mee te verbouwen. Op die manier kunnen ze meer aardappels krijgen en misschien uiteindelijk zelfs zelfvoorzienend worden

Kapitein Chabarov ziet al helemaal voor zich hoe hij na zijn komende pensioen de leiding zal krijgen over het landbouwproject en de soldaten van vers voedsel kan voorzien.

Helaas is op eigen houtje aardappels poten het soort initiatief dat niet gewaardeerd werd in de Sovjet-Unie. Als de politiek functionaris van het garnizoen, de man die ervoor moet zorgen dat iedereen de partij-lijn volgt, een bezoek brengt aan de compagnie en ziet wat er met de aardappels is gebeurd, gaan de radaren van het Sovjet systeem draaien, waardoor bijna iedereen vermorzeld wordt.

Oleg Pavlov is geboren in 1970 en wordt gezien als een van de grootste schrijvers in modern Rusland. Hij heeft zijn eigen ervaringen als soldaat op de steppen verwerkt in zijn boek De aardappels en de staat dat al in 1994 uitkwam. Hij kreeg er meteen een belangrijke Russische literaire prijs voor.

 

Oleg Pavlov

De aardappels en de staat is geen gezellig boekje om even uit te lezen bij een kopje thee. Het is bij vlagen hilarisch, maar de ondertoon is bitter en triest en met niemand loopt het goed af.
Het systeem in de Sovjet-Unie was willekeurig en onlogisch, maar vooral volstrekt bureaucratisch en onmenselijk, waarbij iedereen bang was en de schuld op een ander schoof.

De aardappels en de staat laat ons als lezer verbijsterd achter, vooral omdat je beseft dat hoewel dit een roman is, alles precies op deze manier had kunnen gebeuren, hoe belachelijk en idioot de situatie ook is.

Uitgegeven in 1994

Nederlandse uitgave 2015 door uitgeverij Cossee

Nederlandse vertaling uit het Russisch: Els de Roon Hertoge en Paul van der Woerd

Bladzijdes: 217