Liefdeslijnen, Amitav Ghosh

De hoofdpersoon van dit verhaal woont als jongetje met zijn ouders en grootmoeder in één huis in Calcutta. De jongen is verliefd op zijn nichtje Ila, maar maakt weinig kans bij haar, zij is namelijk verliefd op een Engelse jongen. Hun neef Tridib is verliefd op het zusje van die Engelse jongen. De hoofdpersoon, wiens naam we niet te weten komen, vertelt over het leven in Calcutta, met Tridib die levendig over zijn tijd in Engeland vertelt.
Als de jongen vele jaren later zelf in Londen studeert, herkent hij alles waar zijn neef hem over heeft verteld. In diezelfde tijd komt hij er echter ook achter wat er is gebeurd tijdens die rellen in 1964, die vreselijke gevolgen hadden voor de familie.

Verschillende lijnen lopen er tussen de hoofdpersonen, niet iedereen is zich hiervan bewust en vaak zijn de relaties ook niet succesvol. Liefde, herinneringen, vervreemding, familiebanden en familiegeheimen vormen de rode lijnen in dit bijzondere verhaal, zowel in India als Engeland.

Politiek speelt op de achtergrond een rol, want het speelt zich af in de periode na de onafhankelijkheid van India en de deling die daarop volgde. Grootmoeder is een van de mensen die hier de gevolgen van heeft ondervonden. De onrust uit de jaren ’60 heeft ook grote invloed op de familie.

Het familieleven en het leven in Calcutta wordt beeldend beschreven en ik heb nog nooit eerder een boek gelezen waarin duidelijk werd hoe exotisch Londen kan zijn voor mensen die niet uit West-Europa komen. De verschillen tussen India en Engeland, tussen oost en west worden heel mooi beschreven.

Dit was mijn eerste kennismaking met Amitav Ghosh, maar dat is me beslist niet tegengevallen. Ik ben blij dat ik Zee van papaver hier al heb staan, want ik wil graag meer lezen van deze bijzondere Indiase schrijver.

Originele titel: The shadow Lines
Uitgegeven in 1988
Deze Nederlandse uitgave: 2003 door uitgeverij Bert Bakker
Nederlandse vertaling:Frans de Haan
Bladzijdes: 331

Reacties

  1. Ik heb al verscheidene boeken van Ghosh gelezen en heb hem zelfs een keer live meegemaakt, hier in Groningen, maar dit boek ken ik alleen van titel.
    Zee van papaver is een heerlijk boek, maar mijn favoriet is The Hungry Tide, net wat serieuzer en indrukwekkender. Ik zit nu te wachten op deel 3 van de trilogie waar Zee van papaver deel uitmaakt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn, ik heb dus nog heel wat om naar uit te kijken, begrijp ik. Ik zet The hungry tide meteen op mijn lijstje, dank je!

      Groetjes,

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts