Excellent women, Barbara Pym

Ongehuwde dames van middelbare leeftijd, vaak van gegoede afkomst maar ook vaak zonder veel inkomen, vormen de ruggengraat van de Engelse parochies. Zij zijn degenen die de zaken regelen, de bloemen schikken en rommelmarkten organiseren.

Mildred is een van die excellente vrouwen. Haar leven draait om haar kleine flatje waar ze de badkamer moet delen met de buren, haar baantje bij de Vereniging voor Verarmde Dames en de parochie.

Onder haar komt het echtpaar Helena en Rockinham Napier te wonen. Zij is een antropologe, hij was een officier in de oorlog. Hun huwelijk is niet erg goed en Helena wordt verliefd op een andere antropoloog.

In de parochie is het ook niet meer allemaal koek-en-ei, als de dominee verloofd raakt met de mooie weduwe Allegra Grey en dit voor zijn zuster Winifred problemen oplevert.
Omdat zij alleen is, denkt iedereen dat Mildred hen wel kan helpen en tegen wil en dank wordt Mildred door haar buren en haar vrienden in alles betrokken en doen ze onbeperkt een beroep op haar tijd, aandacht en thee.

Het boek speelt zich af in de jaren na de oorlog, die niet echt expliciet naar voren komt, maar wel duidelijk wordt in bijvoorbeeld de ruines van de gebombardeerde kerk die in de buurt staat.

Net zoals Some tame gazelle (Hier), het vorige boek dat ik van Barbara Pym heb gelezen, is Excellent women geen boek vol vaart of waar heel veel in gebeurt. Maar juist in de kleinheid van het verhaal, is het wel zo veelzeggend. Je ziet de gebeurtenissen en de personages vanuit het oogpunt van Mildred. Zij heeft bijzonder weinig pretenties over zichzelf en ze is er over het algemeen altijd tevreden mee geweest dat ze nederig een klein bestaan leefde, voornamelijk excellent in het practisch oplossen van de problemen van anderen.

Door alle ontwikkelingen waar ze door iedereen in betrokken wordt, beseft Mildred dat ze haar leven misschien toch niet zo heel veel voldoening vond geven. Aan het einde van het boek ziet ze dat ze meer mogelijkheden had dan ze ooit voor mogelijk had gehouden. 

Zonder dat er nu aardverschuivende drama's hebben plaatsgevonden of wonderbaarlijke inzichten is dit langzaam realiseren dat ze tot meer in staat is dan ze eerst had gedacht.
Een heel fijn boek.

Oorspronkelijke uitgave 1952
Bladzijdes: 288

Reacties

  1. Heerlijk boek, hè? Ik kon vooral Mildreds zelfspot, haar licht venijnige gevoel voor humor en haar scherpe observatievermogen erg waarderen.
    Het grappige is dat Rocky Napier plotseling weer opduikt in A Glass of Blessings uit 1958, waar hij een piepklein bijrolletje heeft.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mildred was een heel fijne hoofdpersoon! Ik vond het grappig dat archdeacon Hockleave even zijn opwachting maakte in een kerkje als gast-predikant. (waar zijn irritante preek niet echt in goede aarde viel)
      Leuk dat ook iemand uit dit boek weer in het volgende boek opduikt. Zou ze dat grapje elke keer uithalen?

      groetjes,

      Verwijderen
    2. Volgens mij niet, tenminste in de Pymboeken die ik tot nu toe heb gelezen niet. Ik ben ze in chronologische volgorde aan het lezen, dus wie weet duiken Rocky en andere oude bekenden nog vaker op ;-)

      Verwijderen
  2. Dit lijkt me nu echt gezellig! met een pot thee erbij op een herfstige dag: ik zie het helemaal zitten!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ideaal voor bij dit boek is inderdaad een flinke pot thee!

      groetjes,

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts